Head 2001 |
||
|
Niet alleen heeft de wedstrijdcommissie hiermee verzaakt (want haar taak is een boot TOE te wijzen en niet gelegenheid tot kiezen te geven) maar heeft ze ons inziens tevens de voor toewijzing geldende criteria onjuist toegepast. Volgens de regels zou in een dergelijk geval een time-trial uitsluitsel moeten geven. Helaas is, ondanks ons uitdrukkelijke verzoek, hier geen gebruik van gemaakt. Naast discussie met de wedstrijdcommissie en het bestuur is een bekoelde relatie met een aantal andere leden het gevolg, iets wat voorkomen had kunnen en moeten worden. Alles is lering zullen we maar zeggen en het laatste is hierover nog niet gezegd. Ik zou zeggen: tot ziens op de ALV !!! Ploegenmaal Ondanks deze tegenslag, hielden wij een van onze doelstellingen hoog in het vaandel: samen roeien moet vooral ook LEUK zijn en dus hadden wij gewoon ons gebruikelijke ploegenmaal. Netjes zoals het hoort op de avond voor de wedstrijd. Ik begreep dat van de vier startende ploegen wij de enige waren !!! Waar gaat de wereld naar toe als eeuwenoude tradities niet in ere worden gehouden... Een overheerlijke pasta-prut met meer-dan-gezonde-salade stond op het menu en als toet was er een ijsgebeuren met warmes sinaasappelsaus (recepten te verkrijgen bij Trude de Vroomen en ondergetekende). De wedstrijd Over het in ere houden van tradities gesproken... Helaas is het sinds Head-heugenis zo dat het damesveld het eerst startende blok is en dus moesten we er vroeg uit. 's Morgens om 9.00 uur melden is op de dag van de Head namelijk eigenlijk 8.00 uur want inderdaad – de oplettende lezer weet het weer - de Head valt (ook weer zo’n traditie) altijd op de dag dat de klok een uur vooruit gaat. Koud, koud, winderig (en dan heb ik het over minstens windkracht 7) en vooral koud!!!! Gelukkig hebben wij een overheerlijke, warme, rode fleece-ploegen-trui en was het – in combinatie met een door Robert geïnitieerd flink stukkie roeien – nog wel uit te houden. Uiteindelijk werden we door een startersbootje ingehaald en verzocht rond te maken. Robert had het prima naar z’n zin want het gebruikelijke geklungel van de (uiteraard andere!) stuurtjes bij de start verschafte hem de nodige adrenaline. Iets wat ‘ie nodig had want behalve dat we in een boot-op-leeftijd zaten en met palen met maconbladen moesten varen, deed de stuurinstallatie het niet!!! Afschuwelijk voor het boegenpaar want onbekend met het traject en dus niet wetend (en door de harde wind niet goed horend) wanneer de eindsprint ingezet moest worden. Afijn, allemaal niet optimaal maar we hebben de klus geklaard. Onze tijd kon beter (dat kan natuurlijk altijd . . .) maar het moet gezegd, onze techniek was beslist beter. Logisch! Al vanaf september vorig jaar met elkaar in de boot zitten werpt op dit soort momenten z’n vruchten af. Op naar de volgende... We houden het er dan ook op dat de keiharde wind en het gedoe met het materiaal voor minstens 1,5 minuut van de 2 minuten verschil met de andere Hemus-dames heeft gezorgd. Gelukkig is de Head niet alleenzaligmakend en gaan we vrolijk door met ons initiatief. Ons volgende wapenfeit zal òf de Batavieren-race òf de AA-race zijn. Kortom – u hoort nog van ons! © 2001 Lettie Ambagtsheer
|